برای شناخت هدف واقعی قیام امام حسین (ع) باید ابتدا خود امام را بشناسیم.

بررسى این موضوع به صورت گسترده و مفصل خارج از ظرفیت و گنجایش یک نامه است؛ لذا به اختصار مطالبى را بیان مى کنیم:

پیروان هر مکتبى، بهترین گواه بر اصالت و ژرفا و توان سازندگى هدایت آن مکتب است. خاندان و یاران امام حسین در میدان وفا، ارادت، عشق و فداکارى، گوى سبقت را از همه ربودند.

نماز عمود خیمه دین و استوارترین رشته پیوند میان بنده و مولا است. مؤمن با نماز شناخته مى گردد و با نردبان آن تا عرش خدا بالا مى رود و قدم بر بساط قرب مى گذارد.

اگر گاهى «عظمت در نگاه است، نه در چیزى که بدان مى نگرند.» - آن گونه که برخى گفته اند - گاهى هم زیبایى در نگاه و دید انسان است، نه در دیدنى ها.

این سخن، جایگاه اساسى و اصلى امر به معروف و نهى از منکر را نشان مى دهد.

با توجّه به حقیقت «شفاعت» پاسخ به این پرسش روشن مى شود. در برخى روایات، مواردى ذکر شده که موجب مى گردد انسان ها از گناهان، آلودگى ها، تعلّقات و وابستگى ها پاک گردند.

اولاً، خود حالت تباکى و حزن و اندوه داشتن در هنگام ذکر مصیبت، امرى ارزشمند است؛ چنان که در روایات بدان تصریح شده است.

از جمله شرایط وجوب امر به معروف و نهى از منکر، ایمن بودن از خطر و ضرر است، این شرط نه تنها موجود نبود بلکه با پیشینه و عملکرد یزید و حکومت بنى امیه - با آن وضعیت استبدادى و کشتار بى رحمانه انسان هاى ب

منطق قرآن اين است كه يكى از عوامل مهم فحشاگريزى، نماز و انس و رابطه با خداست و هر اندازه اين عامل تقويت، با كيفيت بالاترى انجام گيرد، قدرت فحشاگريزى و فحشاستيزى آن نيز بيشتر است.